Wat een mooie, maar intensieve, tijd! Ik open de bestuursblog voor het gemak met de samenvatting, dan kunnen de gemakzuchtigen nu weer doorklikken op de website. Voor de geïnteresseerden, vervolg ik mijn verhaal. Sinds mijn vorige blog van begin augustus is er nogal wat gebeurd. Inmiddels is de inwerkperiode allang ten einde, wat mij makkelijke excuses om fouten goed te praten ontneemt, en terecht. (Niet dat ik daarvan gebruik heb gemaakt, mijns inziens moet je altijd de volle verantwoording kunnen afleggen over wat je doet.) En we hebben een nieuw kabinet, waardoor we ons eindelijk weer met de politieke inhoud kunnen bezighouden. En we hebben sinds anderhalve week twee nieuwe bestuursleden, een goedgekeurd jaarplan met begroting en aangenomen kernprogramma. Het treintje van PerspectieF dendert vrolijk door.

Om te beginnen met de kabinetsformatie, die op 14 oktober eindigde met de beëdiging van Kabinet-Rutte. PerspectieF was zacht gezegd geen voorstander van dit rechtse kabinet. Een breed kabinet had in onze ogen meer draagvlak gehad onder de bevolking. Iets dat zo belangrijk is aan de vooravond van ingrijpende bezuinigingen. Omdat we toch onze verantwoordelijkheid wilden nemen in de moeizame formatie, stelden we voor om een kabinet te vormen tussen CDA, VVD, ChristenUnie, D66 en GroenLinks. Ook geen favoriet, maar wel een kabinet met breed draagvlak. Voor de ChristenUnie is het na de kabinetsperiode beter om in de oppositie weer op adem te komen en de opgedane ervaring een plaats binnen de partij te geven. In dat opzicht ben ik dan ook niet rouwig dat het nu zo is gelopen. Met vijf frisse Kamerleden wordt er hard gewerkt aan het uitgesproken christelijke profiel vanuit de oppositie. Laten we nu Kabinet-Rutte er zit, ze beoordelen op hun daden, en het land zo door de crises heen proberen te helpen.

Leuk politiek verhaal zal je nu denken. Maar wat doet een voorzitter nou verder? Ik zal het proberen inzichtelijk te maken. Mijn ‘core business’ is het aansturen van de interne organisatie. Dus het contact houden met en motiveren van mijn acht andere bestuursleden, (bestuurs)vergaderingen bijwonen en de koers van de vereniging uitzetten. Zowel de politieke koers als de organisatorische koers.

Daarnaast ben ik verantwoordelijkheid voor de contacten van PerspectieF binnen de ChristenUnie. Ik ben minimaal één keer per week bij de Tweede Kamerfractie om daar ons geluid te laten horen of contacten warm te houden. Ik probeer zo’n één keer per twee weken ook de fractievergadering mee te pakken. Verder ben ik vaak op het partijbureau bezig voor PerspectieF, waardoor ook die contacten goed onderhouden worden. Net als met het Landelijk Bestuur van de ChristenUnie, waar ik laatst een vergadering mocht bijwonen. Verder is er één keer per zes weken een politiek beraad, waar alle geledingen van de partij vertegenwoordigd zijn. Denk aan Eurofractie, Eerste Kamer, Tweede Kamer, bestuurdersvereniging, wetenschappelijk instituut, landelijk bestuur en dus ook PerspectieF. En voor een jongerenorganisatie is het goed om je te verdiepen in de geschiedenis en positie van de partij, wat mij een hoop mooie en waardevolle ontmoetingen heeft opgeleverd met (oud)Kamerleden en actieve politici van onze partij.

Als derde pijler komen dan de externe contacten; diverse organisaties waar PerspectieF acties mee onderneemt of mee samenwerkt. Maar ook de contacten met andere politieke jongerenorganisaties (PJO’s) waar ik veel tijd in investeer. Er worden tussen PJO’s regelmatig informele borrels georganiseerd en elkaars congressen bezocht. Verder heb ik regelmatig debatten, waar ik ons standpunt mag verdedigen en staat voor binnenkort een aantal gastlessen op de agenda. Ook schrijf ik columns voor diverse media (4-5x per maand) en diverse opinieartikelen. En nog zijn er zoveel dingen die je vergeet te noteren. Je bent als voorzitter eigenlijk een vrije speler die zich op elke positie van het speelveld mag begeven. Het is wel een heftige job om te combineren met een technische studie, maar ik doe mijn uiterste best. Het zijn volle werkweken, waarin ik het als een zegen ervaar de zondag als rustdag te kunnen invullen. Wat een mooie, maar intensieve, tijd!

Wil je meer zien van het werk van een voorzitter? Volg Robert dan via www.twitter.com/RobertHeij.