Actieve jongeren, bewogen politiek
29 november 2003

Beste PerspectieF-ers, beste gasten,

Ruim een jaar geleden kozen jullie mij als voorzitter. In mijn maidenspeech heb ik toen aangegeven wat mijn drijfveer is om actief te zijn in een christelijke politieke jongerenorganisatie: God is het waard om ook in de samenleving gediend te worden, want our God is an awesome god!

Inmiddels zijn we een jaar verder en is er een hoop gebeurd. De verkiezingen in januari bijvoorbeeld, waar opnieuw een zetel verloren ging voor de ChristenUnie. Met alle vragen en twijfels vandien. Hoe komt het dat de kiezer de ChristenUnie op kritieke momenten niet zijn of haar stem geeft? Is de ChristenUnie wel zichtbaar en relevant genoeg?

Gelukkig zijn deze vragen omgezet in positieve energie. We zijn niet bij de pakken blijven zitten. We zijn niet naar de ander gaan wijzen. Nee, er is een nieuwe strategie uitgezet: een strategie van permanente campagne, van acties die zichtbaar maken waar de ChristenUnie voor staat. Dat is een lijn die ook vanuit PerspectieF gesteund is en wordt. Sterker nog, de actie Stop de Porno die door een aantal PerspectieF-ers is opgestart is een voorbeeld voor de Permanente Campagne geweest.

Laat ik in dit verband een van de initiatiefnemers van de actie nog eens apart bedanken: Frank Visser. Frank, jij was degene die op de proppen kwam met dat verhaal van een Deens meisje dat een eigen Stop de Porno-actie had opgezet. Jij wist anderen enthousiast te maken voor dit idee. En daar hebben we geen spijt van!
Maar natuurlijk zou ook Frank in z’n eentje niets hebben kunnen bereiken. Daarom op deze plaats ook een woord van dank voor Karla en Klaas-Pieter Derks, Bert Heuvelman en Mark Smidt.

Niet alleen de ChristenUnie, maar ook PerspectieF heeft een woelig jaar achter de rug. Vandaag zullen we onder meer de financiële stukken van 2002 bespreken. Daaruit blijkt dat PerspectieF er financiëel ontzettend slecht voorstaat. In een brief aan jullie allemaal heeft het bestuur hier eerlijk over willen zijn. Er is vorig jaar fors verlies geleden en de schuld aan de ChristenUnie is opgelopen tot ongeveer € 85.000.
Terecht is dit voor velen aanleiding geweest om het bestuur kritisch te bevragen op het financiële beleid. Vorige week woensdag hebben we daarover al intensief van gedachten gewisseld met 20 PerspectieF-ers, en we zullen ook zodadelijk ingaan op de financiën. Een verslag van de bijeenkomst van vorige week kun je hier ook aantreffen. Het was een goede bijeenkomst, waar eerlijk en openhartig met elkaar gesproken is. Met elkaar gaan we nu verder bouwen aan de toekomst van PerspectieF, verder bouwen aan de toekomst van christelijke politiek.

Want, beste mensen, daar doen we het allemaal voor. Politiek die tot doel heeft de eer van God in de samenleving te bevorderen. Politiek die werkt vanuit bewogenheid met de naaste en met Gods schepping.
De komende jaren gaan we onder het motto “Actieve jongeren, bewogen politiek” aan de slag. Die actieve jongeren, dat zijn wij. Maar wij niet alleen. Actieve jongeren zijn al die jongeren die bewogen worden door wat ze aan ellende zien in de maatschappij. Want er is veel leed in de wereld. Dicht bij huis, maar ook verder weg. Denk bijvoorbeeld aan de armoede die veel mensen meemaken, ook in ons welvarende land. Denk aan derdewereldlanden waar continu de dreiging van hongersnood is. Onrecht komt vaak op kleine schaal al dicht bij huis voor. Door het pesten van klasgenoten of collega’s. Wij mensen kunnen elkaar zo’n pijn doen. En niet altijd onthouden christenen zich hiervan.
Bewogen politiek kan daar tegenover iets van Gods liefde voor de wereld laten zien. Die houding is wat ons bij elkaar brengt. Vanuit de liefde voor God en de naaste willen we laten zien dat we onze kop niet in het zand, maar onze handen uit de mouwen steken. En met Willem Aantjes zeg ik dan: “Geen plaats voor christelijke politiek? De wereld hunkert naar christelijke politiek!”

Om deze hoge pretentie waar te maken, zullen we moeten werken aan het verder op- en uitbouwen van PerspectieF. Voor de komende jaren zie ik drie belangrijke prioriteiten: activering van leden en afdelingen, politieke actie en maatschappelijk bewustmaking van leden en niet-leden.
Concreet wil ik me er voor inzetten dat we in 2006 het aantal lokale afdelingen verdubbeld hebben van 20 naar 40. Wanneer ik nu zie hoeveel mensen uit lokale afdelingen hier aanwezig zijn, is dat een bemoediging, een bevestiging dat het vooropstellen van lokale afdelingen resultaat oplevert. Ik wil iedereen die actief is in een lokale afdeling hierbij hartelijk bedanken. Mensen, zonder jullie blijft het werk dat we als bestuur en commissies op landelijk niveau doen veel te veel hangen. Jullie geven het handen en voeten op lokaal niveau: ontzettend belangrijk! En ik roep jullie op: blijf je alsjeblieft inzetten. Er moet nog veel werk verzet worden en jullie zijn daarbij nodig. Wees onze handen en voeten, maar ook onze ogen en oren. Mensen, bedankt!
En nu we toch bezig zijn met bedankjes, wil ik ook de redactie van Perspex en Spektakel hier niet vergeten. Jullie geven vorm aan het belangrijkste bindmiddel in de vereniging. Het werk wordt jullie niet altijd makkelijk gemaakt, maar ik – en velen met mij – zijn trots op ons blad en daarmee op jullie.

Ik noemde zo even al de actie Stop de Porno. Met die actiegerichte aanpak willen we doorgaan. Dalijk zullen we met elkaar een aantal thema’s kiezen waarmee we als PerspectieF de publiciteit gaan zoeken. We willen dat doen vanuit een integrale aanpak, waarbij alle onderdelen van PerspectieF samenwerken rond dat concrete actiepunt. We gaan de straat op, schrijven artikelen, geven een themanummer van Perspex uit: allemaal rond één centraal thema. Deze acties moeten beeldbepalend worden voor PerspectieF.

In de derde plaats gaan we er alles aan doen om jongeren bewust te maken van het belang van christelijke politiek en het belang van PerspectieF. We gaan naar christelijke festivals met een eigen inhoudelijk programma en we bezoeken scholen, verenigingen en sozen. En we gaan leden werven door ze de nieuwe CD van Gerald Troost aan te bieden. Mijn streven is ons ledenaantal fors te verhogen. Die 2300 van nu is echt het maximum niet. Op naar de 3000 leden!

En laat ik naast deze drie prioriteiten nog een extra punt noemen, dat uiterst belangrijk is. We zeggen als bestuur geleerd te hebben van de fouten en onvolkomenheden die geleid hebben tot de huidige financiële situatie. Ik voel me daar als voorzitter verantwoordelijk voor. Ik wil dan ook bij deze mijn positie als voorzitter aan het financiëel resultaat van 2004 verbinden. Wanneer het ook volgend jaar onverhoopt substantieel fout blijkt te gaan – tenzij dat door overmacht gebeurt –, ben ik blijkbaar niet geschikt voor deze functie. Jullie mogen me daar op afrekenen.

Mijn verhaal zou niet compleet zijn als ik het hierbij zou laten. Want wij kunnen als bestuur en als leden van PerspectieF wel heel veel plannen maken. Maar één ding is zeker: als het aan ons mensen zou liggen, gebeurt er helemaal niets. Wij zijn ontzettend afhankelijke mensen die zich nooit teveel in het hoofd moeten halen. In alles zijn we afhankelijk van God, van zijn zegen. Bij al ons werk houden we dat in gedachten en we zullen het werk biddend doen.
We zullen bidden of God zijn naam groot wil maken in ons land. We zullen bidden of Hij ons geschikt wil maken om daar op onze eigen plaats aan mee te werken. We zullen bidden of God de zegen wil geven op ons werk.
Bij al ons werken willen we ook in het achterhoofd houden dat we het niet voor ons zelf doen. We doen het tot Gods eer. Hij is onze inzet waard, want our God is an awesome god!