door Hans Valkenburg

In plaats van het telraam te hanteren, is het beter dat de voormannen van ChristenUnie en SGP een goede maaltijd gebruiken om de verschillen tussen de partijen op te lossen. Misschien kunnen ze dan samen laten zien dat hun alternatief beter is dan dan van Pim Fortuyn.

Het zal u niet ontgaan zijn: de verkiezingstijd is aangebroken. Een en ander betekent dat de anders zo conflictmijdende Nederlandse politici hun boksbeugels weer uit de kast halen. En dat is maar goed ook! Verschillen mogen wat mij betreft aan het daglicht komen en uitgevochten worden. De verkiezingsstrijd wordt deze keer bovendien extra leuk, want het Haagse pluche ziet zich geconfronteerd met een vermogende en populaire columnist die er geen gras over laat groeien. Van de schrik begon Balkenende vorige week voor een club jonge mensen spontaan over het integratievraagstuk. Ik ben benieuwd of Fortuyn Nederland net zo succesvol gaat besturen als de Utrechtse variant van zijn partij de Domstad bestiert!?

Oneigenlijke strijd
Als christenen verwijten wij de 'seculiere' en minder christelijke grote partijen nogal eens dat hun idealen verwaterd zijn. Zodoende is hun verkiezingsgevecht vaak een oneigenlijke strijd met onechte keuzemogelijkheden. Ik denk dat dit nogal eens terecht is. Echter, wie kaatst kan de bal verwachten. Ook de kleinere, orthodox-christelijke partijen vechten op dit moment een oneigenlijke strijd uit: die van de theocratie en de neutrale staat.

Verontruste vrienden van mij uit ChristenUnie- en SGP-kringen verbazen zich hierover, en ook ik vind dit jammer. U denkt dat het hier om een wezenlijk verschil gaat? Laat u niet misleiden! Mijn advies: breng het politieke plaatje van de partijen in kwestie op dit punt voor uzelf in kaart, en zoek de tien verschillen. Ik wens u veel succes.

Mijns inziens doen SGP en ChristenUnie er goed aan om duidelijk, eerlijk en echt te zijn, en moeten zij gewoon toegeven dat hun visies op de theocratie (een op de Bijbel geënt bestuur) ten eerste praktisch, maar zelfs ook theoretisch (ja, ik durf het te beweren) minder ver uit elkaar liggen dan de voormannen ons willen doen geloven. Als u de media goed gevolgd hebt, dan moet u dezelfde conclusie getrokken hebben.

Samenwerking
Twee weken geleden heb ik in een artikel in deze krant ('Pleidooi voor een unie van SGP en ChristenUnie') de voormannen van de 'kleine' christelijke partijen opgeroepen zich uit te spreken over de potentiële barricades tussen de partijen, namelijk de visie op de theocratie, de positie van de vrouw en de partijcultuur, teneinde de mogelijkheid tot samenwerking c.q. het vormen van een unie verder te verkennen. Ik denk nog steeds dat de verregaande secularisering van de samenleving, de komst van één Europa en de overeenkomst in politieke missie van de SGP en de ChristenUnie de partijen noodzaakt om de weg tot samenwerking te verkennen.

Nu kan men vinden dat mijn verhaal te 'lief' is, men kan mijn verhaal gewoon negeren, of men kan het eigen standpunt nog maar eens stevig uitvergroten om vervolgens tegen de andere partij te zeggen: 'Jullie zijn welkom hoor.' Maar dan zeg ik op mijn beurt: u bent niet realistisch. Neem als politieke volgelingen van Groen van Prinsterer het bovenstaande toch eens serieus in overweging, dan bied ik u als voormannen ter overleg een goede maaltijd bij mij thuis aan, in plaats van een telraam. Misschien kunnen we dan gezamenlijk aan Nederland laten zien dat ons alternatief voor eeuwig beter is dan dat van Fortuyn!

Hans Valkenburg is oud-voorzitter van PerspectieF, de organisatie van ChristenUniejongeren.

©Nederlands Dagblad