onderstaand artikel is op 20 april 2002 gepubliceerd in het Nederlands Dagblad

door Marcel Benard en Bert Heuvelman

De laatste weken wordt er hier en daar gesproken over mogelijke regeringsdeelname van de ChristenUnie. Tegelijk klinken dan stemmen dat de ChristenUnie niet een te grote broek moet aantrekken door van tevoren al partners uit te sluiten. Wij willen op deze plaats betogen dat regeringsdeelname voor de ChristenUnie niet zozeer een te grote, maar wel een slecht zittende broek is.

De ChristenUnie heeft namelijk een wat vreemde maat. Vanuit de hoek van met name de PvdA en GroenLinks wordt de ChristenUnie geprezen om het 'mooi linkse' programma, maar, wordt er dan aan toegevoegd: ,,Wel jammer dat jullie zo christelijk zijn...'' De ChristenUnie hecht eraan te stellen dat zij links noch rechts is. Het credo is: niet links, niet rechts, maar christelijk sociaal. Daarin geven wij de partij gelijk, maar dit brengt wel mee dat de ChristenUnie als het ware op een linker- én een rechterbeen staat.

Vreemde maat
Het linkerbeen heeft een vrij gebruikelijke maat. Het staat in overdrachtelijke zin voor het sociaal-economische en ecologische beleid van de ChristenUnie: zorg voor de zwakkere, zorg voor elkaar, zorg voor het milieu en solidariteit in de samenleving. Dit been past vrij gemakkelijk in een broek met het merk 'links-progressief'. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de PvdA en GroenLinks zich ertoe aangetrokken voelen.
Het rechterbeen van de partij is echter van een heel andere maat. Waar het medisch-ethische kwesties, de vrijheid van onderwijs of publieke normen (softdrugs weer echt verbieden en een keurmerk voor buis en buurt) betreft past de ChristenUnie van geen kant in de broek met het merk 'links-progressief'. Volgens sommigen komt dat door de onbuigzaamheid van het rechterbeen, volgens anderen doordat er aan dat been een grote 'steen des aanstoots' hangt. Op de gebieden van abortus en euthanasie, het homohuwelijk en het prostitutiebeleid vindt de ChristenUnie weinig vrienden. Zelfs het CDA staat daarin verder van de ChristenUnie af dan verwacht.

'Paskamer'
Laten we hier vooropstellen dat we regeringsdeelname van de ChristenUnie beslist niet willen uitsluiten. De mogelijkheid bestaat dat de andere partners bereid zijn om de broek te vermaken, zodat ook het rechterbeen van de ChristenUnie erin past. Wat zou het mooi zijn als op deze manier een begin gemaakt kan worden met het terugdringen van de euthanasie- en abortus-provocatuspraktijken. Wat zou het mooi zijn als de vrijheid van onderwijs voor een nieuwe kabinetsperiode veilig gesteld kan worden. En ook wanneer er weer duidelijke normen komen in de publieke ruimte. Ook is ons er wel wat aan gelegen om D66 uit de regering te houden, want dat is in onze ogen toch wel de partij met de meest slechte ideeën op alle bovengenoemde gebieden.

De vraag is dus wat de overwegingen van de andere partijen zullen zijn om de ChristenUnie eventueel uit te nodigen bij de coalitiebesprekingen. Wensen zij slechts een linkse coalitie die een meerderheid heeft, zodat de ChristenUnie een aantal zetels inbrengt en verder niet mag zeuren? Of is er ruimte voor de ChristenUnie om eisen te stellen?

Het zal aan de maat van de regeringsbroek te zien moeten zijn dat de ChristenUnie meedoet. Het kan niet zo zijn dat de ChristenUnie met maar één been in de broek past. Juist in de kwesties die we tot het rechterbeen hebben gerekend, ligt het bestaansrecht van een christelijke partij. Kwesties als de zorg voor het leven, dat zich uit in vragen rond leven en dood, zijn te belangrijk om onder het gras te moffelen. Het is dan ook belangrijk dat de ChristenUnie niet naar de pijpen van de mogelijke grotere coalitievrienden zal dansen en een tijd met de broek in de paskamer zal doorbrengen. Om het zo te zeggen: liever langer met een stijf been in de paskamer dan een slecht zittende broek.

Duidelijk geluid
Laten we ervoor oppassen om compromissen in eigen huis te sluiten. Het geluid van de ChristenUnie willen we zo graag samenvatten met de drieslag 'duidelijk, eerlijk, echt!' Dat moet ook vastgehouden worden. De Tweede-Kamerfractie zal volstrekt duaal moeten opereren om het duidelijke geluid niet te laten verstommen.

De reden hiervoor is duidelijk. De ChristenUnie wil met haar linker- en rechterbeen op een vast fundament staan: Gods Woord. Over dat Woord kan niemand compromissen sluiten. Het is volstrekt helder en verdraagt geen vertroebeling. Eventuele regeringsdeelname kan verbeteringen in de samenleving opleveren, die wij dan met dankbaarheid omarmen. Maar laat ons doel altijd duidelijk blijven. Bij elke stap in de goede richting moeten we blij zijn, maar zullen we ook aan moeten geven dat we er nog niet zijn. Daarin heeft de fractie een belangrijke rol. Zij bewaakt de helderheid van het geluid. PerspectieF wil de betrokkenen in deze kwestie alle kracht en wijsheid toewensen in deze afweging, maar bovenal: Gods zegen!

Marcel Benard is politiek secretaris van PerspectieF, ChristenUnie-jongeren en Bert Heuvelman is voorzitter van PerspectieF.

©Nederlands Dagblad