Intermezzo: onderwijsvernieuwing 

Vorige maand presenteerde de parlementaire onderzoekscommissie onderwijsverniewing haar rapport over de vernieuwingen in het onderwijs in de afgelopen decennia. Tot vorige week had de Tweede Kamer de tijd om vragen op te stellen en volgende maand zal dan eindelijk het debat hierover gevoerd worden. Intussen staat PerspectieF ook niet stil: door de commissie onderwijs wordt hard gewerkt aan een scripta rond dit zelfde thema... 

Maar wat moeten we hier nu allemaal van vinden? De belangrijkste conclusie uit het rapport kunnen we van harte onderschrijven, namelijk dat de overheid en het onderwijsveld gescheiden taken hebben. De overheid moet zich beperken tot inhoudelijke eisen, scholen moeten meer vrijheid krijgen in de manier van lesgeven; helaas ging dat in de afgelopen tijd niet altijd even goed. Dit is de beste manier om scholen en de overheid samen te laten werken aan kwalitatief goed onderwijs. Iedereen kan dan doen waar hij goed in is. De overheid kijkt naar het totaalplaatje en ziet wat er noodzakelijk is aan bagage en de scholen kijken, liefst in overleg met de ouders, hoe zij deze bagage bij willen brengen! 

Terugkomend op de rol van de Tweede Kamer, zien we dat er nu een schitterende taak ligt om al deze mooie woorden in daden om te zetten rond de invoering van competentiegericht onderwijs in het MBO. Uit het rapport van de commissie komt dus naar voren dat de overheid zich teveel met wat er in het klaslokaal gebeurd heeft beziggehouden en haar taak om heldere onderwijsdoelen vast te stellen heeft verwaarloosd. De richtlijn is helder. De overheid bepaalt wat de leerlingen moeten leren en dus aan het einde van een bepaalde opleiding moeten kennen en kunnen. Alleen dit wordt door de onderwijsinspectie gecontroleerd. De scholen hebben vrijheid in hoe ze deze doelen bij hun leerlingen bereiken. Dit is dus wat het parlement ook bij komende onderwijsvernieuwingen moet bewaken. 

Een belangrijke uitdaging ligt er de komende jaren in het MBO. In 2010 zal daar het competentiegericht onderwijs ingevoerd worden. In tegenstelling tot wat de parlementaire commissie heeft bepleit, is deze vernieuwing niet alleen op herziening van eindtermen gericht, maar ook zeer sterk op de inrichting van het onderwijs in plaats van over het te behalen einddoel. Er wordt namelijk gesproken over het ontwerpen en implementeren van de programmering, inrichting en examinering van het beroepsonderwijs. Het ultieme moment dus voor de politiek om te laten zien dat de vrijheid van de scholen gewaarborgd wordt en zo het volgende onderwijsdrama te voorkomen!