Nu de ChristenUnie in het kabinet zit, moeten zij en de SGP samenwerking nastreven, stellen Jan Kloosterman en Gert van Veldhuizen.

De ChristenUnie neemt deel aan het nieuwe kabinet. Wat de SGP-jongeren betreft is een felicitatie aan de partij van Rouvoet op zijn plaats. Tegelijkertijd wensen we de kleinste coalitiepartij veel sterkte en wijsheid toe bij het opkomen voor de heilzame christelijke waarden en normen.

Het is verblijdend dat D66 na vele kabinetten is ingewisseld voor de ChristenUnie. De wisseling is duidelijk te merken aan de toonzetting van het gepresenteerde regeerakkoord. Als gesproken wordt over „het ongeboren menselijk leven”, klinkt hier een christelijke visie in door. Ook is het positief dat de medisch-ethische thema’s weer actuele politieke issues zijn geworden. De Nederlandse burger ervaart dat de paarse verworvenheden niet het einde van alle tegenspraak zijn.

Tegelijkertijd valt het ons tegen dat de ChristenUnie voornamelijk heeft ingezet op het veranderen van de huidige praktijk. Als SGP-jongeren hadden we natuurlijk veel liever gezien dat de wetgeving zelf aangepast zou worden. Nu blijft abortus provocatus wettelijk toegestaan tot 24 weken zwangerschap, terwijl de grens in buurland Duitsland bijvoorbeeld op 14 weken ligt. Een verlaging van het aantal weken zou per direct het leven van weerloze kinderen in de moederschoot hebben gered. De voorgestelde maatregelen in het regeerakkoord garanderen dit vooralsnog niet.

De kabinetsdeelname van de ChristenUnie heeft consequenties voor de opstelling van de SGP en de verhouding tussen beide partijen. Als SGP-jongeren doen we een aantal suggesties.

Geen achterhoede
Wij roepen de SGP-fractie allereerst op tijdens de komende kabinetsperiode een hoge prioriteit te maken van de (medisch-)ethische agenda. De SGP kan met het indienen van moties, amendementen en eventueel initiatiefwetten bijdragen aan de broodnodige verandering van de huidige praktijk. Waar de kleine christelijke partijen in het verleden vaak stuitten op paarse onwil of christendemocratische terughoudendheid, is er anno 2007 een andere situatie ontstaan. ChristenUnie en SGP voeren geen achterhoedegevecht meer, maar krijgen nu de mogelijkheid een aantal betekenisvolle stappen in Bijbelse richting te zetten. En die moeten SGP en ChristenUnie met beide handen aangrijpen. De SGP mag van het CU-smaldeel in het kabinet verwachten dat het voorstellen vanuit het orthodox-christelijke deel van de samenleving binnen en buiten het kabinet verdedigt. Met genoemde inzet houdt de SGP de ChristenUnie op een positieve manier scherp.

ChristenUnie en SGP hebben op thema’s als gezin, euthanasie, zondagsrust en het homohuwelijk altijd gebroederlijk opgetrokken. Deze punten zijn altijd de ”unique selling points” van de kleine christelijke partijen geweest. Het is toe te juichen als beide partijen zich tijdens de komende periode gezamenlijk inzetten voor een kentering van het seculiere tij. De SGP-jongeren voeren regelmatig overleg met PerspectieF, de jongerenorganisatie van de ChristenUnie. Watt de SGP-jongeren betreft komt er onder het motto ”Beter een goede buur, dan een verre vriend” ook zo’n periodiek overleg tussen de wetenschappelijke bureaus en de Tweede Kamerfracties van beide partijen. Zij moeten met elkaar gaan brainstormen hoe de christelijke waarden en normen maximaal verwezenlijkt kunnen worden. De platforms Waarden en Normen en Zorg voor Leven kunnen hierbij een waardevolle rol spelen.

Parkeren
Met het opnieuw bespreekbaar maken van ethische thema’s is een eerste stap gezet. Een fundamenteler -en veel moeilijker- stap is het zoeken naar een verantwoord alternatief voor het postmoderne gedachtegoed. Hoe komt de Nederlandse samenleving van het vermeende gelijkheidsdenken af? En wanneer valt het desastreuze zelfbeschikkingsrecht van zijn voetstuk? Wat ons betreft komt er naast een onderzoek naar de psychosociale gevolgen van abortus ook een onderzoek naar de oorzaken van de toenemende roep om euthanasie. Het zou verheugend zijn als de uitkomsten leiden tot een correctie op het libertijns getoonzette overheidsbeleid.

Ten slotte, voor een maximaal rendement (in het landsbelang!) is het belangrijk dat ChristenUnie en SGP de onderlinge discussiepunten voorlopig parkeren. Beide partijen is er immers alles aan gelegen dat er op ethisch gebied een keer ten goede wordt bewerkstelligd. Dat betekent dat we niet ten opzichte van elkaar, maar allereerst met elkaar optrekken. Het is een zegen als beide christelijke partijen op die wijze tot eer van God en tot welzijn van heel het volk politiek bedrijven.

De auteurs zijn respectievelijk voorzitter en jeugdwerkadviseur van de SGP-jongeren.

Bron: Reformatorisch Dagblad, 15 februari 2007