Week 49 - Aldert

donderdag 07 december 2006 15:14

Maandag 4 december
Het overkomt iedereen wel eens. Vanmorgen heb ik mij flink verslapen, en ik snap nog steeds niet hoe. ’s Avonds had ik mijn wekker gezet om 6:00, ik schrik wakker om 8:11. De laatste tijd gebeurt dit wel vaker. In Leeuwarden heb ik daarom een extra wekker, en een huisgenoot die als wekker fungeert. Dit weekend was ik bij mijn ouders, dus helaas.
Op zich is verslapen niet zo’n ramp, alleen kwam het vanochtend wel erg slecht uit. Ik zou een sessie op school voorzitten en ik had al wat sessies gemist. Dus ik heb vanochtend zowel telefonisch als via de mail maar mijn excuses gemaakt.

Het is weer sinterklaastijd en dat wordt ook hevig gevierd in huize de Boer. Iedereen is druk in de weer met surprises, of op zijn minst een gedicht. De verlanglijstjes zijn allemaal aardig lang, behalve die van mij. Ik heb niet veel dingen die ik wil hebben. Ik wil altijd iets wat ik echt nodig heb. Vaak heb ik het gevoel dat ik na Sinterklaas allerlei dingen wil hebben, die ik wel wil inruilen voor al de stomme frutseltjes die je met sinterklaas krijgt.
Alle dingen die er op mijn lijstje staan zijn ‘grote/dure’ cadeaus. Zoals: een bureaustoel, een USB-stick, een fiets en zo kan ik nog een heel lijstje maken. Ik weet nu al dat de Sint mij echt niet zo goedgezind is als ik vroeger dacht. Dus hij zadelt mij weer op met goedkope frutsels als: pennen, sokken, chocoladeletters etc.

Mijn frustraties zie ik terug in de (in)formatieronde. Ieder heeft een verlanglijstje met grote/dure verlangens.  De goedheiligman is Rein Jan Hoekstra, hij weet dat hij niet alle verlangens kan inwilligen. Dus krijg je allemaal boze gezichten van teleurgestelde kindertjes die inzien dat ze alleen maar stomme frutseltjes krijgen.
Sinterklaas Hoekstra probeert zijn zak met cadeautjes zo te verdelen dat iedereen evenveel cadeautjes krijgt. Het vervelende is dat Woutertje in de tussentijd samen met Jan, André en Femke ondertussen al een cadeautje voor zichzelf heeft gekocht, een ‘generaal pardon’. Met dit cadeautje zitten ze al lekker te spelen, terwijl pakjesavond nog moet beginnen. Jan Peter is boos! Dat cadeautje had in de zak moeten zitten!
Jan Peter gaat met betraande ogen naar Sinterklaas, want dit is niet eerlijk! “Sinterklaas” grient hij, “Ik vind dat Wouter en Jan nu een cadeautje minder mogen hebben, want zij hebben al een cadeautje voor zichzelf gekocht”. Als Wouter en Jan dat niet goedvinden, mogen ze nooit meer bij Jan Peter op zijn feestje komen.
Sinterklaas vindt dat Jan Peter wel een beetje gelijk heeft, maar tegelijk weet hij ook dat Wouter, Jan, André en Femke dit cadeau al vier jaar op hun verlanglijstje hadden staan. Dan kun je het ze toch niet kwalijk nemen dat ze dat cadeau op een gegeven moment zelf gaan kopen?
Sinterklaas besluit maar snel verder te gaan met pakjesavond en niet te veel stil te staan bij dit incident. Hij roept Jan Peter, Wouter en Jan bij zich en geeft ze een hand vol pepernoten in de hoop dat ze straks samen zoet gaan spelen. (Hij weet alleen niet dat Jan Peter al een hele zak vol met pepernoten heeft klaarliggen om Wouter en Jan de volle laag te geven.)

Wat is het toch leuk zo’n (in)formatieronde. Om nog maar te zwijgen van het zwartepieten binnen de VVD.

Dinsdag 5 december
In allerijl gisteravond naar Leeuwarden gegaan om ’s ochtends weer op school te arriveren. Na een vergadering in het Duits keer ik snel huiswaarts om een surprise in elkaar te zetten. Na enkele lijmpogingen zit de surprise in elkaar en moet er nog snel een cadeau gekocht worden.
Ik wordt in Dalfsen vriendelijk begroet door mijn vader die met de auto mij hoogstpersoonlijk van het station komt ophalen. De gezellige avond die daarop in huiselijke kring volgt is denk ik niet interessant genoeg om hier uitgebreid weer te geven. Door mijn broer wordt ik verblijd met een LEGO-speelgoedautootje, echt iets waar ik op zit te wachten. Mijn wens voor een USB-Stick is in vervulling gegaan, ware het niet dat mijn PC onlangs gecrasht is.

Het gedoe over het Generaal Pardon gaat maar door. Rita Verdonk wil de motie Bos niet uitvoeren. Bos is natuurlijk boos. Maar was het niet de PvdA die in het laatste Paarse kabinet er geen zorg voor heeft gedragen dat deze asielaanvragen aangepakt werden? Door een inschattingsfout uit het verleden (volgens mij ging men er al vanuit dat de PvdA ook van een volgende coalitie deel zou uitmaken) kreeg de PvdA, en daarmee ook de asielzoekers die onder de oude wet vallen, de deksel op zijn kop.
Nu probeert Bos dit weer recht te breien door deze motie in te dienen. Natuurlijk verdient deze nobele daad steun, maar het moet wel in de juiste proporties gezien worden. Ik vraag me af hoe lang Verdonk het kan volhouden dat er, ondanks dat deze motie wordt gesteund, uitgeprocedeerde asielzoekers uitgezet worden. Dit lijkt aansturen op een motie van wantrouwen. Ik ben benieuwd wat de invloed hiervan zal zijn op de formatiebesprekingen.

Woensdag 6 december
Ik ben de afgelopen weken wat achtergeraakt op mijn werk voor school. Je merkt op een gegeven moment dat groepsleden dan wat minder enthousiast over je worden. Er moet dus even aan getrokken worden.
’s Middags met mijn huisgenoot Harmen de verkiezingen voor de nieuwe voorzitter van de tweedekamer gekeken. We komen er niet aan toe om het helemaal af te zien. Achteraf hoor ik dat Gerdi Verbeet de gelukkige is. Ik had verwacht dat Maria van der Hoeven het wel zou worden. Ze is vrouw, van CDA-huize en heeft al jarenlange ervaring (zowel in kamer als kabinet). Maar ja, Gerdi Verbeet wordt het dus. Ik ben benieuwd wat het wordt, ze is voor mij en het grote publiek redelijk onbekend.

Donderdag 7 december
Donderdags hebben we met onze moduulgroep een excursie naar Amsterdam, we bezoeken het Amsterdams Historisch Museum. Uiteindelijk komt de excursie erop neer dat we meer in de trein zitten dan dat we in Amsterdam zijn.
’s Avonds heb ik een ALV van de studentenvereniging. Ik ben lid van een Gereformeerde vereniging. De vereniging buigt zich opnieuw over haar lidmaatschapseisen, en ik mag daarover het woord voeren namens de commissie die daar onderzoek naar doet. Er volgt een interessante discussie, achteraf blijft er een positief gevoel bij me over. Ik merk dat het werk dat er de afgelopen tijd in deze commissie verzet is gewaardeerd wordt. Na afloop even naborrelen in onze sociëteit.

Verdonk heeft aangegeven dat er geen asielzoekers worden uitgezet totdat het debat hierover heeft plaatsgevonden. Dat is in ieder geval een stap in de goede richting.
De formatieonderhandelingen schieten nog niet op. Bos is er als de kippen bij om het CDA en de SP te wijzen op hun verantwoordelijkheid. Stiekem weet hij dat een SP in de oppositie funest is voor de PvdA.
Labels
Weblog

« Terug

Reacties op 'Week 49 - Aldert'

Geen berichten gevonden

Log in om te kunnen reageren op nieuwsberichten.