Carla werkt aan oplossingen voor de toekomst van de landbouw. Ze heeft een visie over de toekomst van de melkveehouderij: Die moet grondgebonden zijn. “Je moet nooit meer produceren dan je op eigen land kwijt kunt.” Ook weidevogelbeheer is een belangrijk onderwerp. Ze sprak met jonge boeren die zich hier graag voor in willen zetten maar waarbij het niet lukte. Carla ging ermee aan de slag en diende een motie in die werd aangenomen. Nu is er een pilot over weidevogelbeheer en wordt er breed gekeken wat er nodig is om weidevogels te beschermen.

Het verbinden van verschillende partijen gebeurt ook buiten de politiek. Zo was er de verklaring van Driebergen waar o.a. boeren en natuurorganisaties kwamen met een gezamenlijke aanpak voor biodiversiteit. Dit is tot stand gekomen zonder de politiek, maar Carla diende een motie in om als overheid het proces te faciliteren. Tegelijkertijd is het ook belangrijk dat consumenten betrokken worden. Die eisen veel van boeren, maar zijn nog te weinig bereid ook voor duurzaamheid te betalen.

Een van de leden ervaarde een gebrek aan belangstelling voor het milieu in de kerk. Het gebrek aan aandacht voor de schepping wordt herkend, maar er wordt een duidelijke kanteling ervaren. “Het gesprek binnen kerken komt echt op gang. Vroeger gingen biddag en dankdag vaak over arbeid, maar die worden nu steeds vaker aangegrepen om stil te staan bij dankbaarheid voor voedsel en zorg voor de schepping. Ik vind dat een mooie ontwikkeling.”

“Ik spreek vaak over de schepping, over schepselen. De schepping met haar schepselen heeft intrinsieke waarde, want God heeft het geschapen. Natuur en alles wat er leeft heeft waarde zonder dat het nut voor mensen heeft. Vaak wordt de schepping gezien om te gebruiken. De mens moet zorgdragen voor de schepping, maar heeft het in plaats daarvan zich toegeëigend. Je hebt het ook gekregen om door te geven, niet alleen om gebruik van te maken.”

“Het is goed om te zien dat na het klimaatakkoord van Parijs de neuzen dezelfde kant op gingen gaan. Dit was echt een breekpunt, maar er bestaan nog grote verschillen. Er is verschil in het tempo dat partijen verandering willen brengen en ook in het lef om bestaande systemen en belangen ter discussie te stellen. Zo is er de positie van traditionele oliemaatschappijen tegenover bedrijven die elektrisch willen stimuleren en staan kolencentrales tegenover lokale energieopwekking. Wat ons betreft gaan kolencentrales snel dicht en komt er ruim baan voor lokale energiecoöperaties.”

Carla is blij met het nieuwe “knalgroene regeerakkoord”. “Hoewel het natuurlijk niet ons verkiezingsprogramma is, kunnen we ontzettend trots zijn, zeker als je kijkt waar de coalitiepartijen vandaan komen. We moeten af van onze gasverslaving, voor Groningen en onze kinderen. Hier gaat het kabinet snel mee aan de slag.”

“In het regeerakkoord zien we een verschuiving van belasting op arbeid naar consumptie. Zo heb je meer geld in je portemonnee, maar consumeren wordt wel duurder. Het is belangrijk om milieuvervuilende activiteiten te belasten. Er komt ook een verschuiving van gas naar energie. Gas wordt duurder en energie goedkoper. In het verleden hebben we geprobeerd energiekosten voor bedrijven iets te verhogen en voor huishoudens te verlagen, maar daar is helaas geen politieke meerderheid voor. Daarnaast gaan we de subsidie op de bijstook van biomassa stoppen, al gebeurt dit helaas niet eerder dan 2024. Want bijvoeren met biomassa en dat ook nog subsidiëren, dat is echt raar.”

Dat Carla ook groen wil zijn in de kleine dingen, blijkt wanneer ze vlak voor het interview langsgaat bij het restaurant in de Tweede Kamer. Ze gaat trakteren om haar verkiezing te vieren, maar dit mag natuurlijk niet met plastic bordjes en vorkjes. Helaas heeft het restaurant een tekort aan vorkjes; de zoektocht gaat voort.

Toch is het niet altijd gemakkelijk om duurzame keuzes te maken. Zo twijfelt Carla over de aanschaf van een hybride warmtepomp of een warmtepomp, die veel duurder is. Ze willen namelijk ooit verhuizen en het is toch een grote investering. Op vakantie gaan leidt tot andere dilemma’s. “Laatst zijn we op vliegvakantie geweest, dan voel ik me toch schuldig. Via Climate Stewards hebben we wel bomen geplant. Het is belangrijk om niet te veel te vliegen en als je vliegt dit te compenseren.”  

“De Klimaatwet benoemt geen maatregelen maar alleen doelen. De maatregelen worden aan tafel besproken door de overheid, het bedrijfsleven maatschappelijke organisaties. Daar wordt nagedacht hoe we de doelen uit de klimaatwet gaan halen. Het zit niet in het Parijsakkoord, maar Nederland gaat het wel oppakken. We willen wel een vliegtuigbelasting, het liefst op Europees niveau maar anders in Nederland. Duitsland en België hebben het ook.”  

Natuurlijk praten we ook over de gemeenteraadsverkiezingen. “Het is ontzettend belangrijk dat jonge mensen gekozen worden. Jongeren kunnen als geen andere meepraten over wat er nu nodig is om te zorgen dat de volgende generatie ook een goede toekomst heeft in het land. Momenteel zien we dat Earth Overshoot day ieder jaar steeds eerder is. We zijn gewoon de aarde aan het uitputten en nemen een voorschot op komende generaties. We eigen onszelf veel te veel toe. Jongeren zien de noodzaak om zuinig om te gaan met grondstoffen. Niet alleen om te denken aan je naaste maar ook voor toekomstige generaties.”

Voordat we vertrekken drukt Carla ons nog wat op het hart. “Ik was nog iets belangrijks vergeten, namelijk draagvlak. Dat is ontzettend belangrijk.” We gaan naar huis met extra kennis en inspiratie. Draagvlak voor duurzaam beleid, daar zullen wij ons als PerspectieF zeker voor inzetten!