Te vaak wordt er nu een hypotheek op jongeren gelegd door studenten vroegtijdig met schulden op te zadelen. Jongeren zijn de toekomst, daar moet in geïnvesteerd worden in plaats van een extra druk op gelegd worden.

Het leenstelsel is een goed voorbeeld van de druk die op de toekomst van jongeren gelegd wordt. Het klinkt logisch om als jongere te investeren in de studie die het inkomen van later bepaalt. Toch heeft dat meer gevolgen op de lange termijn dan op het eerste gezicht lijkt. Om een voorbeeld te noemen. Ik zit nu zelf in de fase dat ik langzaam kijk naar het kopen van een huis. Daar hoort uiteraard een hypotheek bij. Bij het invoeren van het leenstelsel is verschillende malen de belofte gedaan dat de studieschuld niet meegenomen wordt in de berekening voor de hypotheek. Wat schetst echter mijn verbazing? Als ik mijn hypotheek wil berekenen, moet ik toch mijn studieschuld opgeven. Dat zou nog niet zo erg zijn. Waar ik wel van schrok is de invloed die het heeft op het maximale bedrag wat ik mag lenen voor een hypotheek. Bij een studieschuld van rond de € 10.000,- (wat niet heel veel is bij een studie van vier jaar) heeft dat als gevolg dat ik ongeveer € 20.000,- tot € 30.000,- minder mag lenen. Dat scheelt nogal in welk huis bereikbaar is om te kopen. Om nog niet te spreken over wat voor gevolgen dit heeft voor de woningmarkt. Mensen die met een fikse studieschuld kampen zullen eerder overwegen om te huren, dan om te kopen. Als de studieschuld een dergelijke invloed heeft op het maximaal te lenen bedrag voor een hypotheek. Bovendien zullen er meer koopwoningen beschikbaar moeten komen in het lagere segment. Daar is nu geen overdaad in.

Naast bovenstaand voorbeeld is nu al duidelijk dat studenten veel meer thuis blijven wonen in plaats van op kamers te gaan. Bij zelfstandige studenten is de samenleving gebaat. Als uitwonende student doe je vaardigheden op die nergens anders aangeleerd worden. Denk aan het opbouwen van een netwerk, een huishouden onderhouden etc. Bovendien is het voor sommige studenten noodzakelijk, vanwege de reisafstand, om uit huis te gaan voor de studie. Het is zonde als deze studenten een andere studie gaan kiezen, omdat dit dichterbij huis is. Daar is niemand bij gebaat. Mijn pleidooi is om de studiefinanciering weer in te voeren zoals deze bestond voor het leenstelsel en op deze manier te voorkomen dat er een hypotheek op de toekomst gelegd wordt. Het is zonde als wij over een jaar of tien moeten concluderen dat het invoeren van het leenstelsel meer negatieve gevolgen had dan gedacht. Voorkomen is immers beter dan genezen. Stem daarom 15 maart ChristenUnie. Een partij die voor goed onderwijs én de studenten opkomt.