Datum:            19 januari 2012

De heer Slob (ChristenUnie): Voorzitter. Ook namens mijn fractie heet ik minister Spies welkom, ook in deze commissie. Zij heeft een mooie portefeuille gekregen. Zij heeft nog herinneringen aan andere tijden, ook met betrekking tot deze portefeuille. Zeker dit onderwerp is belangrijk. Ik wens de minister veel wijsheid toe, zodat zij hier op een goede manier mee omgaat. Over dit onderwerp voeren wij met elkaar vaak heftige discussies. Dat is terecht, want het gaat om de wijze waarop wij omgaan met de grondrechten in ons land. Voor de fractie van ChristenUnie is in die discussies een goede balans tussen grondrechten altijd van essentieel belang geweest; dat zal ook zo blijven.

Wij hebben in september in de Tweede Kamer gesproken over de wijzigingen van onder andere de Algemene wet gelijke behandeling in verband met de aanpassing van enkele definities. Volgens mij zijn die aanpassingen unaniem door de Kamer aangenomen. De toenmalige minister Donner sprak de verwachting uit dat beide inbreukprocedures met deze wetswijziging beëindigd konden worden, tenzij de Commissie van mening zou zijn dat op het punt van de kerkgenootschappen de zaak doorgezet moest worden naar het Europees Hof. Ik vraag de minister of er op dat punt al meer duidelijkheid is gekomen.

In hetzelfde debat verwees minister Donner een aantal keren naar het bij de Raad van State aangevraagde advies. Het lijkt ons heel zorgvuldig dat dit advies is aangevraagd. Hij heeft daarbij ook aangegeven dat net als voor het vorige kabinet ook voor dit kabinet de balans tussen de grondrechten essentieel zal zijn en een soort leidraad zal zijn. Ik vraag deze minister om als nieuwe minister te herbevestigen dat ook zij langs die lijn haar werk zal doen. We wachten het advies natuurlijk met belangstelling af. Ik ben ook benieuwd of al bekend is wanneer het advies er zal komen.

Ten aanzien van de evaluatie zelf heb ik nog een paar aandachtspunten. De Commissie Gelijke Behandeling geeft aan dat de wet partijen onvoldoende ruimte biedt om gezamenlijk een oordeel van haar te vragen; dat betreft artikel 12. Is dat artikel wel voldoende ingevuld? Ik heb de indruk dat het kabinet stelt dat dit artikel afdoende is ingevuld. Wij zouden het heel wenselijk vinden dat men dit vaker gezamenlijk doet, omdat dat heel veel polarisatie wegneemt. Toch blijkt dit in de praktijk nog wel spanningen op te leveren. Ik vraag de minister om daarop in te gaan, want als dit meer zou gebeuren, zou je ook onnodige juridisering kunnen wegnemen. Dit heeft ook betrekking op het tegengaan van victimisatie. Als werkgevers en werknemers gezamenlijk zouden kunnen optrekken, zou dat heel veel spanningen, onnodig gedoe en problemen kunnen wegnemen. Ik vraag de minister dus om zich hierover uit te spreken.

Ik sluit mij aan bij de vragen die zojuist over het zwangerschapsverlof zijn gesteld. Het klopt dat de Europese Commissie, met redenen omkleed, het niet in de wet opnemen van een expliciete bepaling over het recht op terugkeer in de eigen of een gelijkwaardige functie als strijdig met het Europese recht heeft gekwalificeerd. Ik had de indruk dat het kabinet heeft aangegeven dat het zich daarop zou beraden. Dat zou in oktober gebeuren. Inmiddels zijn wij in een nieuw kalenderjaar. Oktober is voorbij. Ik ben dus benieuwd naar de conclusie van het kabinet op dit punt.

Voor meer informatie zie ook www.tweedekamer.nl.